Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 9.00 π.μ.Όλοι στο Μακρυγιάννη
Ήταν Δεκέμβρης του 1944. Ήταν στην Αθήνα. Σε μία Αθήνα που μόλις είχε απελευθερωθεί. Σε μία περίοδο μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πόλεμου για μας, όπου οι νικητές, οι "δημοκράτες", οι "πολιτισμένοι", Άγγλοι από τη μία, δεν τήρησαν καμία από τις υποσχέσεις τους έναντι του Ελληνισμού. Από την άλλη οι σοβιετικοί του Στάλιν, με φουσκωμένη την υπερηφάνεια τους αφού νίκησαν τους Γερμανούς και πάτησαν στο Βερολίνο.
Οι Έλληνες κομμουνιστές, χωρίς βούληση και την παραμικρή κριτική σκέψη ως συνήθως, ενεργώντας για λογαριασμό του Στάλιν, αλλά άθελα τους ενισχύοντας το βρετανικό "διαίρει και βασίλευε", ετοιμάζουν την υλοποίηση του σχεδίου τους: την κατάληψη της πόλης των Αθηνών, της πρωτεύουσας της πατρίδας μας. Με πρόσχημα κάποιες διαδηλώσεις, κάποια επεισόδια, με προβοκάτσιες που οι ίδιοι έφτιαξαν, αρχίζουν την αιματηρή ένοπλη προσπάθεια τους. Αυτό το οποίο ποτέ κανείς ίσως από την αντικομουνιστική πλευρά στην Ελλάδα δεν παραδέχθηκε, είναι ότι οι Ελασίτες, έφτασαν πολύ κοντά στο να πετύχουν το στόχο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου