Η τελευταία μου συνάντησις με τον Γέροντα Παΐσιο ήταν λίγο πριν την κοίμησή του.Αναφέρθηκα στην αγωνία που είχα για το Εξαμίλι, επηρεασμένος από τη σχετική προφητεία του αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Υπάρχει ένα χωριό Εξαμίλι στη διαδρομή μεταξύ Θεσσαλονίκης και Σερρών – βρίσκεται στο 28ο χλμ. από τη Θεσσαλονίκη – και θεώρησα ότι είναι το σημείο στο οποίο θα έφθαναν οι Τούρκοι, σε περίπτωση πολέμου μεταξύ μας, και από εκεί θ’ αρχίσει η εξαφάνισή τους.
Τον ρώτησα αν είναι δυνατόν οι Τούρκοι να φθάσουν έξω από την Θεσσαλονίκη. Ανησυχούσα, αλλά ο Γέροντας γελούσε.
Πράγματι, επέμενα στην ερώτησή μου κι κείνος εξακολουθούσε να γελά, παρ’ ότι ήταν η περίοδος που πονούσε πάρα πολύ, γιατί αναφέρομαι στη συνάντησή μας στη Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Τον ρώτησα για τρίτη φορά:
«Γέροντα, πείτε μου, σας παρακαλώ, είμαι πάρα πολύ ανήσυχος, τι θα γίνει; Οι Τούρκοι, θα φθάσουν έξω από τη Θεσσαλονίκη; Επειδή άλλο Εξαμίλι κοντά στα σύνορά μας με την Τουρκία δεν έχω βρει».
Αφού, λοιπόν, ρώτησα το Γέροντα τρεις φορές, μου είπε τελικά:
«Μην ανησυχείς. Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε δίκιο που είπε για τα «Εξαμίλια», διότι τα «Εξαμίλια» δεν είναι ούτε χωριά, ούτε πόλεις, αλλά είναι τα έξι ναυτικά μίλια, η ζώνη των έξι μιλίων που περιβάλλει τα παράλια της Ελλάδας και κάθε νησί μας. «Εξαμίλι» είναι κάθε σημείο που απέχει έξι μίλια από τις ακτές της Ελλάδας, χερσαίες και νησιωτικές. Εκεί, λοιπόν, θα γίνει εκείνο που είπε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός».
Τότε λέω : «Δηλαδή, τι θα γίνει, Γέροντα; Ήλθε η ώρα να πάρουμε την Πόλη; Και, αν ναι, πώς θα την πάρουμε την Πόλη; Θα γίνει πόλεμος με τους Τούρκους;»
«Όχι», μου λέει, «μην ανησυχείς. Ούτε ντουφεκιά δεν θα πέσει. Όταν θα κινηθούν οι Τούρκοι εναντίον μας θα φθάσουν στα έξι μίλια, τότε είναι που θα έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους».
Λέω: «Θα βυθιστούν;»
«Φυσικά», λέει ο Γέροντας. «Όταν ο τουρκικός στόλος ξεκινήσει να κατευθύνεται κατά της Ελλάδος και φθάσει στα έξι μίλια, πράγματι θα καταστραφεί. Θα είναι η ώρα που θα έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους. Αλλά, αυτό, δε θα γίνει από εμάς. Αυτό θα είναι το θέλημα του Θεού. Το «Εξαμίλι» θα είναι η αρχή του τέλους».
Και συνεχίζω : «Μετά τι θα γίνει;»
«Μετά», λέει, «θα αρχίσουν όλα τα γεγονότα, που θα καταλήξουν στο να πάρουμε την Πόλη».
«Δηλαδή, Γέροντα, θα επιβεβαιωθούν όλες οι σχετικές προφητείες;»
«Ναι», λέει ο Γέροντας.
«Άρα», συνεχίζω, «θα πρέπει να γίνει πόλεμος πάλι;»
«Σου είπα», λέει ο Γέροντας, «ούτε ντουφεκιά δεν θα πέσει».
«Ε, τότε, πώς θα την πάρουμε την Πόλη», ξαναρωτάω.
«Την Πόλη», λέει εκείνος, «θα μας την δώσουν».
«Ποιοι, Γέροντα; Οι Τούρκοι θα μας την δώσουν;»
«Ποιοι Τούρκοι;» λέει εκείνος. «Οι Τούρκοι θα έχουν διαλυθεί».
«Τότε πώς θα γίνει, Γέροντα;»
Και απαντά: «Θα γίνει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Στην αρχή, οι Τούρκοι θα νομίσουν ότι νικάνε, αλλά αυτό θα είναι η καταστροφή τους. Οι Ρώσοι, τελικά, θα νικήσουν και θα πέσει η Πόλη στα χέρια τους. Μετά θα την πάρουμε εμείς».
«Πώς, Γέροντα, θα την πάρουμε; Θα κάνουμε εμείς πόλεμο με τους Ρώσους;»
«Όχι. Δεν σου είπα; Ούτε ντουφεκιά δε θα πέσει».
«Μα, Γέροντα, τόσο μας αγαπάνε οι Ρώσοι, ώστε να μας δώσουν την Πόλη, έτσι χωρίς πόλεμο;»
«Όχι», λέει ο Γέροντας. «Εκείνη την ώρα θα καταλάβουν ότι δεν πρόκειται καμία επιδίωξή τους να πραγματοποιηθεί, ότι δε θα λυθεί κανένα πρόβλημά τους, αν δεν μας δώσουν την Πόλη. Θα το καταλάβουν και θα αναγκασθούν να μας την δώσουν».
Θυμήθηκα, τότε, ότι ο άγιος Μεθόδιος, επίσκοπος Πατάρων, είχε πει σε μια προφητεία του ότι «…και κρατήσει επί την επτάλοφον το ξανθό γένος και φυτευθήσονται εν αυτή λάχανα…», δηλαδή το ξανθό γένος, οι Ρώσοι, θα κρατήσουν την Πόλη, όσο κρατούν τα λάχανα (δηλ. 5-6 μήνες). Αυτό το επιβεβαίωσε ο Γέροντας.
Μετά του λέω : «Γέροντα, τι θα γίνει μετά από αυτό; Οι Τούρκοι τι θα γίνουν;»
«Αυτοί θα καταστραφούν. Θα σβήσουν από το χάρτη, διότι είναι ένα έθνος, το οποίο δεν προέκυψε από την ευλογία του Θεού. Από τους Τούρκους το 1/3 θα πάει εκεί από όπου ξεκίνησαν, στα βάθη της Τουρκίας, το 1/3 θα σωθεί, διότι θα εκχριστιανισθεί, και το τελευταίο 1/3 θα σκοτωθεί στον πόλεμον αυτόν».
Γνωρίζω, και μου το επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Γέροντας, πως κάποιος αξιωματικός που βρέθηκε στο Άγιον Όρος, πήρε την ευλογία του, σε ανύποπτο χρόνο, να είναι ο σημαιοφόρος των ελληνικών στρατευμάτων κατά την είσοδό τους στην Κωνσταντινούπολη. (σελ.416-419)
Αγιορείτης μοναχός
Επισκεφθήκαμε το Ι. Κελλί της Παναγούδας με συναδέλφους μου αστυνομικούς το καλοκαίρι του 1991.Ρωτήσαμε το Γέροντα Παΐσιο για την πορεία των εθνικών μας θεμάτων και κατά κύριο λόγο για τις συνεχείς προκλήσεις των Τούρκων.
Ο Γέροντας μας απήντησε: «Οι Τούρκοι θα μας χτυπήσουν, αλλά η Ελλάδα δε θα πάθει μεγάλη ζημιά. Δε θα περάσει πολύς καιρός μετά την επίθεση των Τούρκων στη χώρα μας και τότε οι Ρώσοι θα κτυπήσουν τους Τούρκους και θα τους διαλύσουν. Όπως ένα φύλλο χαρτί που το χτυπάς και διαλύεται έτσι και οι Τούρκοι θα διαλυθούν. Το 1/3 από αυτούς θα σκοτωθεί, το 1/3 θα εκχριστιανισθούν και το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά. Η χρησιμοποίηση των νερών του Ευφράτη για αρδευτικά έργα από τους Τούρκους θα είναι μια προειδοποίηση ότι άρχισε η προετοιμασία του μεγάλου πολέμου που θα ακολουθήσει.
Μετά τη διάλυση της Τουρκίας, η Ρωσία θα συνεχίσει τον πόλεμο μέχρι τον Περσικό Κόλπο και θα σταματήσουν τα στρατεύματά της έξω από την Ιερουσαλήμ. Τότε οι δυτικές δυνάμεις θα δώσουν προθεσμία στους Ρώσους για να αποσύρουν από τα μέρη αυτά τα στρατεύματά τους, τόσο χρόνο όσο χρειάζεται για να γίνουν τα λάχανα, δηλαδή 6 μήνες. Η Ρωσία, όμως δε θα αποσύρει τις δυνάμεις της. Και τότε οι δυτικές δυνάμεις θα αρχίσουν να συγκεντρώνουν στρατεύματα, για να επιτεθούν στους Ρώσους.
Ο πόλεμος που θα ξεσπάσει θα είναι παγκόσμιος και θα έχει ως συνέπεια να χάσουν οι Ρώσοι. Θα ακολουθήσει μεγάλη σφαγή. Οι μεγαλουπόλεις θα γίνουν παραγκουπόλεις. Εμείς, οι Έλληνες, δε θα συμμετάσχουμε στον παγκόσμιο πόλεμο. Γύρω μας θα σφάζονται όλοι και εμείς θα είμαστε απ’ έξω.(…) (Σελ.439-441)
Λάμαρης Δημήτριος, Πάφος Κύπρος
(…) Κατόπιν τον ρώτησα για την συνεχή αδιαλλαξία και τις προκλήσεις των Τούρκων. Μ’ έπιασε από τον ώμο και με πολλή σοβαρότητα μου απάντησε : «Μην ανησυχείς παιδί μου, εγώ ετοιμάζομαι να κοιμηθώ και δεν θα είμαι εδώ, αλλά θα βλέπω από επάνω, διότι εδώ είμαστε όλοι προσωρινά. Η Τουρκία θα διαμελισθεί σε 3-4 κομμάτια. ήδη έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Εμείς θα πάρουμε τα δικά μας εδάφη, οι Αρμένιοι τα δικά τους και οι Κούρδοι τα δικά τους. Το κουρδικό έχει ήδη δρομολογηθεί. Αυτά θα γίνουν, όχι τώρα αλλά σύντομα, όταν θα πάψει αυτή η γενιά που κυβερνάει την Τουρκία και θα αναλάβει νέα γενιά πολιτικών. Τότε θα γίνει ο διαμελισμός της Τουρκίας. Πολύ σύντομα, οι προσευχές που γίνονται κάτω από την επιφάνεια της γης, θα γίνονται επάνω στην γη και τα κεράκια που ανάβονται κάτω, θα ανάβονται επάνω. (Ο Γέροντας αναφερόταν στους Έλληνες κρυπτοχριστιανούς της Τουρκίας). Θα τα δεις, παιδί μου. Πίστη και ελπίδα στο Θεό να υπάρχει και θα χαρούν πολλοί. Όλα αυτά θα γίνουν μέσα στα χρόνια αυτά. Έφτασε ο καιρός».Τον ρώτησα επίσης εάν η Ελλάδα πάθει κακό. Μου απάντησε ότι θα υπάρξουν κάποια προβλήματα, τα οποία όμως θα είναι ασήμαντα. Και αρκετός κόσμος που σήμερα είναι αδιάφορος, θα επιστρέψει στο χώρο της ορθοδοξίας. «Να μην ανησυχείτε για την Ελλάδα», είπε.
Φεύγοντας από το κελλί του, μας είπε πάλι : «Άντε στην ευχή της Παναγίας και μην ανησυχείς. Η Κύπρος θα απελευθερωθεί μέσα στα χρόνια που περπατάμε και η Τουρκία θα διαμελισθεί. Όλες οι χώρες έχουν τα προβλήματά τους, αλλά δεν υπάρχει για μας πρόβλημα. Ελπίδα στο Θεό και πίστη.
Άντε στο καλό, παιδιά μου».
Μαυροκέφαλος Ανέστης, γυμναστής, Αλεξανδρούπολη
(…) Κάποτε, είχα πάει στο Γέροντα με ένα φίλο μου και εκεί συναντήσαμε μία παρέα από πέντε παιδιά. Τότε, ρώτησα το Γέροντα ποιες προέβλεπε να είναι οι εξελίξεις σχετικά με την Τουρκία. «Γέροντα», το λέω, «απ’ την Αλεξανδρούπολη είμαστε. Μήπως μας πιάσει η μπόρα κατά κει;» Μου απαντά : «Κοίταξε να δεις. Οι Τούρκοι δεν θα μπουν στην Αλεξανδρούπολη. Θα κάνουν μόνο μία πρόκληση στην Ελλάδα, που θα έχει σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη. Κι εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα πεινάσει η Ελλάδα. Και επειδή θα κρατήσει αυτή η μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, «θα πούμε το ψωμί ψωμάκι».Μετά ρωτάω : «Γέροντα, πώς θα καταλάβω εγώ ότι θα είμαστε κοντά στον πόλεμο;» «Όταν», λέει, «θα ακούσεις στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια, για την επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης) από 6 σε 12 μίλια, τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος. Ακολουθεί». Λέω, : «Και ποια κράτη θα συμμετέχουν;» «Κοίταξε, μετά την πρόκληση των Τούρκων, θα κατεβούν οι Ρώσοι στα Στενά. Όχι για να βοηθήσουν εμάς. Αυτοί θα έχουν άλλα συμφέροντα. Αλλά, χωρίς να το θέλουν, θα βοηθάνε εμάς. Τότε, οι Τούρκοι για να υπερασπισθούν τα Στενά, που είναι στρατηγικής σημασίας, θα συγκεντρώσουν εκεί και άλλα στρατεύματα. Παράλληλα δε, θα αποσύρουν δυνάμεις από καταληφθέντα εδάφη. Όμως, θα δουν τότε τα άλλα κράτη της Ευρώπης, συγκεκριμένα η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξι-εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσία θα αρπάξει μέρη, οπότε θα πουν : «Δεν πάμε κι εμείς εκεί πέρα, μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι;» Όλοι, όμως, θα κυνηγούν τη μερίδα του λέοντος. Έτσι θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο».
Σε αυτό το σημείο ρωτάω : «Εμείς, τι θα κάνουμε; Ο ελληνικός στρατός θα πάρει μέρος σ’ αυτόν τον πόλεμο;» «Όχι», λέει. «Θα βγάλει η κυβέρνηση απόφαση να μη στείλει στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο στα σύνορα. Και θα είναι μεγάλη ευλογία που δε θα πάρει μέρος. Γιατί, όποιος πάρει μέρος σ’ αυτόν τον πόλεμο, χάθηκε… Τότε, επειδή στην Ελλάδα ο κόσμος θα φοβηθεί, πολλοί θα στραφούν προς την Εκκλησία, προς το Θεό, και θα μετανοήσουν. Γι’ αυτό, επειδή θα υπάρξει μετάνοια, δε θα πάθουμε κακό οι Έλληνες. Ο Θεός θα λυπηθεί την Ελλάδα, επειδή ο κόσμος θα στραφεί προς την Εκκλησία, προς το μοναχισμό και θα ασρχίσουν να προσεύχονται. Και θα βαπτισθούν πολλοί Τούρκοι. Τότε, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος θα συμβάλει, ως μεσάζοντας, να δοθεί η Πόλη στην Ελλάδα. Είναι ευλαβής, είναι καλός».
«Γέροντα», τον ρωτάω μετά, «την Πόλη θα την δώσουν σε μας;» «Θα την δώσουν σε μας, όχι επειδή θα το θέλουν, αλλά επειδή αυτή η λύση θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων. Τότε θα το καταλάβουν αυτό. Αυτά που σου λέω, μη τα πεις σε κανένα. Θα σε βγάλουν τρελό. Γιατί δεν είναι ώριμες οι συγκυρίες ακόμα. Τότε θα το καταλάβεις». Αυτή η συζήτηση με το Γέροντα έγινε το 1991, όταν υπηρετούσα στο στρατό.
Άλλη φορά, ο Γέροντας είπε : «Η διοίκηση της Πόλης, από εμάς, θα είναι και στρατιωτική και πολιτική».
Γνώρισα και τρεις αξιωματικούς που είχαν πάει στο Γέροντα. Απ’ τους τρεις αξιωματικούς ο ένας έλεγε : «Μόνο σε μένα ο Γέροντας είπε πως θα είμαι διοικητής στρατιωτικού τμήματος στην Πόλη. Στους άλλους δεν ανέφερε τίποτε».
Κάποια άλλη παρέα είχε πάει στο Γέροντα. Ένας απ’ αυτούς σπούδαζε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Ξάνθης. Σε μια στιγμή, γυρίζει ο Γέροντας, τον δείχνει με το δάκτυλο – αυτός, σημειωτέον, πήγαινε στο Γέροντα για πρώτη φορά – και του λέει : «Εσύ, σαν πολιτικός μηχανικός, θα συμβάλεις στην ανοικοδόμηση της Πόλης, γιατί η Πόλη θα ανοικοδομηθεί απ’ την αρχή». Γύρισε και τον έδειξε με το δάκτυλο μπροστά σε όλους. Το παιδί, τότε, ήταν φοιτητής. Μετά, ο Γέροντας γυρίζει σε μένα και λέει : «Κι εσύ, Ανέστη, θα πας στην Πόλη. Κι εσείς οι δύο – έδειξε εμένα και το φίλο μου – θα πάτε στην Πόλη, αλλά για άλλο σκοπό». Δεν μου τον φανέρωσε το σκοπό. Μετά απ’ αυτό, μου μπήκε η επιθυμία να μάθω τουρκικά.
Πηγη: http://kostasxan.blogspot.com/2009/01/blog-post_3315.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου