Μεταφερόμενοι με πούλμαν αριστεριστές και αντιεξουσιαστές, που χέρι-χέρι με λαθρομετανάστες, καίνε και πλιατσικολογούν τις εγκαταλελειμμένες από την αστυνομία περιουσίες των πολιτών. Τους είδαμε τουλάχιστον σε Κοζάνη και Βόλο, να σπεύδουν να δώσουν εικόνα «μαζικής» και παλλαϊκής εξέγερσης, ώστε να βυθίσουν τη χώρα στην κρίση. Χιλιάδες SMS αποστέλλονται προς εκατοντάδες αποδέκτες, καλώντας τους σε απείθεια και στην τέλεση έκνομων πράξεων και βιαιοτήτων. Ποιος τα οργανώνει άραγε όλα αυτά; Ποιος παρέχει ασυλία στα διάφορα indymedia, που σπέρνουν τον όλεθρο στη χώρα, κατευθύνοντας ομάδες αλητών σε εμπρησμούς και λεηλασίες; Νέα Τάξη Πραγμάτων, καλημέρα...
Μίλησε κανείς για «έκνομους»;
«Εμείς δεν θέλουμε να σπάμε βιτρίνες, όμως...». Του ξέφυγε του πλούσιου πολιτικού, που έφτασε εδώ από τις Βρυξέλλες, προκειμένου να στηρίξει πολιτικά κάποιους, για να βυθίσουν τη χώρα στο χάος και στην καταστροφή. Του ξέφυγε στις 9 Δεκεμβρίου το βράδυ, όταν κλήθηκε να μιλήσει στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 και στο συνάδελφο Νίκο Ευαγγελάτο. Και κανείς δεν του είπε τίποτα! «Δεν θα γίνουμε εισαγγελείς», είπε, ενώπιον του γενικευμένου χάους και της καταστροφής, στην οποία με τη στάση του συνεισέφερε.
Ενώπιον των καμένων περιουσιών, των κλοπών και των χιλιάδων χαμένων θέσεων εργασίας... Αποδεικνύοντας πόσο αδίστακτος είναι πολιτικά, πόσο ανάλγητος είναι κοινωνικά, μπροστά στον πόνο ανθρώπων, που σε μια νύχτα έχασαν τα πάντα, τους κόπους μιας ζωής και το μέλλον των παιδιών τους. Εύγε κ. Αλαβάνε και εις ανώτερα, μπορείτε να καλύψετε πολιτικά πιο πολλές και γενικευμένες καταστροφές. Αφού η Δημοκρατία τους σας ανέχεται, καλά κάνετε και την καταλύετε, χέρι-χέρι με τους κουκουλοφόρους! Ή απλώς χαϊδεύοντας τα αυτιά τους, όπως σας κατηγόρησε μάλλον εύστοχα η «συντρόφισσα» Αλέκα...
Αναγκαία κατά ΣΥΡΙΖΑ
Στις 20 Ιουνίου 2008, διαβάσαμε στην «Αυγή» (του ΣΥΝ...) τα κάτωθι, με την υπογραφή του Δημήτρη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου: «Δε θεωρούμε καθόλου αυτονόητη και αιώνια τη νομιμότητα γενικώς, ούτε πιστεύουμε πως ...η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία των άλλων, ιδίως σε εποχές που τα κράτη διεκδικούν και επιβεβαιώνουν το δικαίωμά τους στην ελεύθερη καταστολή, χωρίς η αντιπροσωπευτική δημοκρατία να τα περιορίζει ιδιαιτέρως. Αντίθετα, γνωρίζοντας ότι ο δημοκρατικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό δε θα είναι ένα απλό ειρηνικό πέρασμα, καταλαβαίνουμε ότι για τη στοιχειώδη κοινωνική αυτοάμυνα απαιτούνται συγκεκριμένα ποσά βίας, υποστηρίξιμα τουλάχιστον στα τμήματα της κοινωνίας που μας ενδιαφέρουν προνομιακά· ποσά που αντιστοιχούν στην υπόθεση που υπερασπιζόμαστε και που λειτουργούν απελευθερωτικά για τους κυριαρχούμενους, αναδεικνύοντάς μας ταυτόχρονα ως παραδειγματική και ηθική δύναμη. Τέτοια δύναμη, βεβαίως, δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ αν οι πολιτικές μας παρεμβάσεις εξαντλούνται σε δελτία Τύπου αγχωμένα μέσα στη νομιμοφροσύνη τους».
Καιρός να αντιμετωπίσουμε την πολιτική αλητεία
Σας λέει κάτι αυτό; Μίλησε κανείς για ηθική αυτουργία σε κακουργήματα; Μήπως αμφιβάλλετε ακόμα για τη στήριξη που παρέχει ο ΣΥΡΙΖΑ σε βιαιότητες; Αν μετά από αυτό δεν πείθεστε... καλές επισκευές και καλή ανεργία! Γιατί δεν θα υπάρχει πλέον δικαιολογία. Την ανικανότητα της κυβέρνησης και της αστυνομίας, καλείται να αντιμετωπίσει ο απλός πολίτης, οργανώνοντας την άμυνά του, έναντι όσων επιβουλεύονται την έννομη τάξη και την περιουσία του (και ενδεχομένως και άλλα πράγματα). Αλλιώς, θα πρέπει πλέον να μαζεύει τα αποκαΐδια, μέρα παρά μέρα, αν όχι κάθε μέρα. Το αριστεριστικό κακό πρέπει να σταματήσει, πριν παραλύσει οριστικά η κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου