Διεθνιστής και αριστεριστής
Με γλώσσα λοιπόν που θα ζήλευαν και οι πλέον ακραίοι αριστεριστές, ο Μακαριότατος με την κρυφή ιδεολογικοπολιτική ατζέντα, ο άνθρωπος που μας εμφύτευσαν από το Φανάρι για να «αποεθνικοποιηθεί» η Εκκλησία της Ελλάδος, δίνει συνέντευξη στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» της 23ης Νοεμβρίου (σελ. 18) και λέει πράγματα και χρησιμοποιεί όρους, που διαβάζουμε συνήθως στη συγκεκριμένη εφημερίδα ή σε ιστολόγια των αντεξουσιαστών (indymedia κ.α.). Διαβάστε: «Μ' έχει κουράσει, μ' έχει απογοητεύσει κι αηδιάσει η πατριδολαγνεία και η εθνοκαπηλία ορισμένων». Ποιων; Δεν τους κατονομάζει. Μη χαλάσουμε και τις δημόσιες σχέσεις μας επειδή προωθούμε την ατζέντα του Βαρθολομαίου και τον εθνομηδενισμό... Να μπορούμε να πηγαίνουμε και στις εκδηλώσεις του Ιδρύματος (του εθνικιστή και άρα «εθνοκάπηλου» κατά τη λογική του) Ίων Δραγούμης άμα λάχει... Επίσης, δεν ερμηνεύει τους όρους που χρησιμοποιεί, με αποτέλεσμα εμείς οι «κακόπιστοι» να μην κατανοούμε τη διάσταση που τους δίνει...
Φυσικά, η παραπάνω ρήση έγινε «χτύπημα» στην πρώτη σελίδα της «Κυριακάτικης» και όπλο στα χέρια των πολέμιων του πατριωτικού κινήματος και οπαδών του εθνομηδενισμού και της πολυπολιτισμικής (αλά Αγιο Παντελεήμονα) κοινωνίας. Και ο Αρχιεπίσκοπος, έγινε πολύ αρεστός στους αριστεριστές και τα λοιπά μειοψηφικά είδη, χωρίς να καταλαβαίνει κάτι βασικό: ότι μπορεί μεν να δίνει στους «προοδευτικούς» γη και ύδωρ, δεν πρόκειται όμως ποτέ να τους εξευμενίσει ή να παραγράψει στη συνείδησή τους τη ρήση του Μαρξ περί οπίου. Αργά ή γρήγορα, όταν δεν θα τους εξυπηρετεί σε κάτι, θα τον στοχοποιήσουν πολιτικά, όπως έκαναν με κάθε ιεράρχη. Μια υπόθεση εργασίας: όταν ανακύψει το θέμα χωρισμού Εκκλησίας-κράτους. ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ είναι προ των πυλών...
Και τα χειρότερα...
«Πιστεύω ότι οι αριστεροί πολίτες πιστεύουν στο Θεό περισσότερο από τους δεξιούς. Το έχω ζήσει αυτό». Μας έχει ζήσει λοιπόν ο Μακαριότατος! Τα ξέρει όλα. Έχει ζυμωθεί με εμάς, έχει μπει στα σπίτια μας, έχει μοιραστεί το φαΐ μας, τις αγωνίες μας και τα προβλήματά μας, έχει συζητήσει πολλές ώρες ξενυχτώντας μαζί μας! Κρίμα, όλοι περιμέναμε περισσότερη σοβαρότητα και ειλικρίνεια. Όλοι περιμέναμε αν μη τι άλλο, ένα ευχαριστώ για την υπεράσπιση εκ μέρους μας των πατρογονικών αξιών. Τελικά, η απαίτηση για δικαίωση σε αυτή την παλιοζωή, αποτελεί όνειρο καλοκαιρινής νυκτός.
Η αλήθεια είναι ότι μπερδευόμαστε λιγάκι. Έχουμε την εντύπωση ότι οι αριστεροί ζητούν χωρισμό Εκκλησίας-κράτους, κατάργηση της απαγόρευσης του προσηλυτισμού, γάμους μεταξύ ομοφυλοφίλων, κατάργηση της διδασκαλίας των Θρησκευτικών, μέτρα υπέρ της ελευθεριότητας και βάλε. Δεν τα ζητάνε οι δεξιοί.
Αρα, οι αριστεροί ευαγγελίζονται την κοινωνική εξαχρείωση και την παρακμή. Εκτός και αν ο Αρχιεπίσκοπος συμφωνεί με τα προαναφερόμενα. Τότε, οφείλει να μας ενημερώσει για τη δογματική του απόκλιση, εφόσον φυσικά αυτή υφίσταται. Και να μας εξηγήσει τους λόγους της προσβολής που επιφύλαξε για τη Δεξιά, για τους ανθρώπους που κρύβουν στην ψυχή τους ως πολύτιμα φυλακτά τις πατρογονικές και εθνικές αξίες, που σήμερα, βρίσκονται υπό καταδίωξη από το αριστεριστικό κατεστημένο των μέσων μαζικής επικοινωνίας. Αυτό που ο Μακαριότατος προσπαθεί να προσεταιριστεί...
Αναπάντητα (μέχρι στιγμής) ερωτήματα
Με ποιους λοιπόν και γιατί συντάσσεται ο Αρχιεπίσκοπος; Τι συμφέροντα εξυπηρετεί; Γιατί μπαίνει σε μια λογική αχρείαστων συγκρίσεων, που προσβάλλουν τον μισό ελληνικό λαό; Γιατί διώχνει από την Εκκλησία της Ελλάδος τη συντριπτική πλειοψηφία του ποιμνίου της (που είναι φύσει συντηρητικό), τη στιγμή μάλιστα που βάλλεται πανταχόθεν, λόγω της ιστορίας του Βατοπεδίου; Ποια λογική εξυπηρετούν όλα αυτά; Γιατί δίνει σε εμάς τουλάχιστον την εντύπωση ενός ιδεολογικοπολιτικού Δούρειου Ίππου, που στόχο έχει να αλώσει τον πλέον δημοφιλή θεσμό στη χώρα μας, την Εκκλησία; Μήπως γιατί αυτή αντιστέκεται στη (οικουμενική) Νέα Τάξη;
Του υπενθυμίζουμε του Μακαριότατου, ότι η Εκκλησία δεν είναι αυτός, αλλά εμείς. Χωρίς εμάς, δεν υπάρχει Εκκλησία, δεν υπάρχει τίποτα. Επίσης, εδώ θα θέλαμε να επισημάνουμε στους ιεράρχες μας, που έσπευσαν να γυρίσουν την πλάτη στον μακαριστό Χριστόδουλο λίγο μετά το θάνατό του, ψηφίζοντας για τον Θρόνο τον βασικό επικριτή του, ότι η Ιστορία θα τους καταδικάσει αμετάκλητα, αν δεν βρουν τώρα το θάρρος να αντιδράσουν και να στηλιτεύσουν δημόσια την εμπρηστική συμπεριφορά του Αρχιεπισκόπου, η οποία προσβάλλει τους δεξιούς και τους